Happy feet
Ik heb iets met voeten. Het zit namelijk zo dat ik er altijd een beetje afstand van neem. Meestal zijn ze niet mooi en gruwel ik er zelfs een beetje van. De enige voeten waar ik wel tegen kan, zijn mijn eigen voeten *suprise*. Ook al heb ik ze de afgelopen 26 jaar enorm verwaarloosd, naar hen kan ik wel kijken. Kijken, inderdaad..Ik zelf kan er nog net aankomen, maar oh wee als er iemand onverwachts mijn voet vastneemt. Dan slaak ik een gil en lig ik een beetje te kronkelen van onbehagen. Maar zoals ik al zei werd het tijd om actie te ondernemen want ze hebben wat te verduren die voetjes. Tijd om me naar de 'hel' op aarde te begeven..H2O in Kwaadmechelen voor een pedicure. Toegegeven, ik ging er met een wrang gevoel naartoe. Ik had de afspraak al twee weken geleden vastgelegd, maar naarmate D-day naderde, kreeg ik toch meer zenuwen. Elke dag probeerde ik me wat voor te bereiden door mijn voeten eens vast te nemen en met mijn tenen te spelen. (Ja, lach maar..) Maandag was d