Nikki en de jobmarkt

"Hoe zou het met Nikki en haar zoektocht naar een nieuwe job zijn?" Wel, Nikki zit nog steeds thuis en is nog altijd op zoek naar een nieuwe job. Ondertussen is het al twee maanden geleden dat ik ontslagen ben en vanaf de eerste dag ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe functie. Tot op de dag van vandaag nog steeds zonder resultaat, jammer genoeg.

 

 

Werk zoeken is bijna even intensief als effectief een job uitvoeren. Geschikte vacatures zoeken, sollicitatiebrieven schrijven, antwoord afwachten, op gesprek gaan, antwoord afwachten, ... We hebben onze nieuwe auto nog maar enkele weken, maar ondertussen staat er al meer dan 2000 kilometer op de teller. Gewoon omdat ik me zo vaak moet verplaatsen naar Hasselt of Genk of Geel of ...

 

Wekelijks stuur ik ongeveer acht sollicitatiebrieven uit. Als ik binnen de week twee reacties krijg, is het al veel. Meestal zijn het dan nog reacties dat ik niet voldoe aan de 'strenge criteria' of dat de vacature al is ingevuld maar dat ze geen tijd hadden om het van de VDAB website te halen. Let me tell you, dit is alles behalve motiverend. Ook het feit dat er nu een hele nieuwe lading studenten zijn afgestudeerd en dat de werkloosheid blijft stijgen, is niet bepaald hoopgevend. Eerlijk gezegd is het een beetje deprimerend. I'm not gonna lie here, er zijn al heel wat radeloze traantjes gevloeid. Maar, ik blijf doorzetten en ben steeds op zoek naar iets waarin ik me volledig kan geven.

 

Natuurlijk, wie wil werken, vindt werk. Toch blijf ik op dat vlak een beetje kieskeurig. Ik weet ondertussen wat het is om een job te doen waarin je nooit echt je draai zal vinden. Een job waarvoor je niet wil opstaan en 's avonds weer blij bent dat je terug naar huis kan gaan. Dan mogen je collega's nog zo fijn zijn, als de job je niet ligt, is het een hopeloze zaak. En ja, ik kan in een call center gaan werken met shiften tussen 8u en 20u. Of ik kan in de plaatselijke schoenenwinkel gaan werken en elke dag blote voeten zien *brrrr*. Maar niets daarvan zegt 'Nikki' en tot er een job passeert die me wel interesseert, blijf ik zoeken.

 

Niet akkoord? Denk dan hier aan. Je brengt meer tijd door op je werk dan waar dan ook. Het kan je dan maar beter liggen. Zelfs al heb je een lening. Zelfs al moet er brood op de plank komen. Ik blijf zoeken naar mijn droomjob en daarmee uit!